Matt Carter pierwszy wywiad po debiucie w PHL

Dossier: Matt Carter lewoskrzydłowy Comarch Cracovia, ur. 20.08.1987 w Mississauga w Kanadzie, wzrost 188 cm, waga 94 kg. Grał w ligach kanadyjskich i amerykańskich w sezonie 2010/11 wybrany do drużyny All-Star w lidze USports, w sezonie 2014/15 mistrz Francji z drużyną Gap, w sezonie 2016/17 zdobywca Pucharu Kontynentalnego z Nottingham Panthers, w sezonie 2017/18 wybrany do drużyny All-Star ligi francuskiej

Jakie są twoje wrażenie po pierwszym meczu w PHL?
Gra się tutaj szybki hokej. To jest dobra liga a Cracovia to dobra drużyna. Również dzisiejszy przeciwnik Cracovii to dobra drużyna. My natomiast, większą część meczu niestety zagraliśmy ze słabą skutecznością. Brak skuteczności to był powód, dlaczego przegraliśmy.

Jak przeżywasz porażki po nieudanych meczach?
Po nieudanym meczu jestem bardzo zły. Będę się starał tutaj utrzymać wysoki poziom gry. Na pewno musimy na treningach wyłożyć dużo ciężkiej pracy, która przyniesie dobry wynik.

Grałeś wcześniej we Francji, Anglii, w Alpejskiej Lidze. Jak porównujesz te rozgrywki z PHL?
Hokej tutaj to taki miks francuskiej i angielskiej ligi. Lodowiska wydają mi się podobne do angielskich a szybkość gry jak we Francji. Ja nie grałem przez kilka tygodni i dosyć ciężko mi było wrócić do gry, ale myślę, że z czasem będzie lepiej.

Przez wiele lat grałeś w Kanadzie i Ameryce. Jak się stało, że przyszedłeś grać do Europy?
Przez kilka łat grałem ECHL a potem znalazłem europejskiego agenta, który mi pomógł znaleźć klub w Europie. We wszystkich klubach w Europie, gdzie grałem zdobyłem ciekawe doświadczenia. Teraz mam przyjemność grać dla drużyny Cracovii.

Kiedy przyszedłeś grać do Europy, co było dla ciebie nowością, do czego musiałeś przyzwyczaić się?
Na początku hokej mi się tutaj wydawał dziki. Największa różnica to wielkość lodowiska. Przestrzeń gry jest większa i hokej jest też bardziej otwarty do gry na boki. W Ameryce lodowiska są mniejsze i to powoduje, że gra ciałem częstsza.

Jaki mecz w swojej karierze wspominasz, jako najtrudniejszy?
Kiedy grałem w Nottingham Panthers, to najtrudniejsze mecze były z Belfastem. Jest tam bardzo dobry hokej.

Jak to się stało, że zacząłeś grać w Polsce?
Mój agent powiedział, że nawiązał kontakt w Krakowie. Pomyślałem, że będę pasować do tej drużyny i dla tego mam przyjemność mieszkać wraz ze swoją żoną w Krakowie.

Kraków to piękne miasto, czy już coś zobaczyliście razem?
Tak, spacerowaliśmy razem z żoną po Krakowie. Zjedliśmy kolacje w różnych miejscach. To dla nas inna kultura, niż ta do której jesteśmy przyzwyczajeni. Ludzi są bardzo mili i kulturalni w stosunku do nas. Większość osób rozmawia po angielsku.

Grałeś w różnych ligach, różnych drużynach. Czy spotkałeś się z jakimiś zwyczajami przyjmowania nowych graczy do drużyny?
Tutaj w Krakowie nic specjalnego nie było. Zawodnicy na początku tylko trochę sobie żartowali, ale nic wyjątkowego nie było.

Jak zaczęłaś twoja przygoda z hokejem, dla czego wybrałeś hokej?
Mój wujek przeprowadził mnie, na hokej, kiedy byłem dzieckiem. Jestem mu wdzięczny za to.

Kolekcjonowałeś hokejowe karty i kto był Twoim idolem hokejowym?
W odróżnieniu od większości moich kolegów z dzieciństwa nie przepadałem za zbieraniem kart. Natomiast moim najbardziej ulubionym hokeistą zawsze był Steve Yzerman.

Jaką możesz dać radę młodym hokeistom?
Ciężko pracować i zwracać uwagi na szczegóły.

Dziękujemy i życzymy powodzenia w Polsce.
Rozmawiały: Iryna Bushta i Daria Martsinovich