Stepan Csamango - mój dziadek był Węgrem

Dossier: Štěpán Csamangó, prawy napastnik UTE Budapeszt, ur. 30.04.1994 w Karlowych Warach, wzrost 194 cm, waga 95 kg, wychowanek HC Energie Karlovy Vary, zawodnik HC Energie Karlovy Vary (MHL), Orli Znojmo (EBEL), Cracovia Kraków (PHL), srebrny medal mistrzostw Polski z Krakowem.

Po dwumeczu z JKH GKS Jastrzębie, UTE Budapeszt odpadło z Pucharu Wyszegradzkiego. Jak skomentujesz porażkę 0-4 z JKH?
Na pewno zagraliśmy lepiej jak mecz, który graliśmy u siebie. W Budapeszcie przegraliśmy 2:9, natomiast w Jastrzębiu, niepotrzebnie faulowaliśmy. Graliśmy prawie połowę meczu w osłabieniu a takich sytuacjach ciężko się wygrywa. Sędziowie w Polsce nie są przyzwyczajeni do takiego stylu, jaki się gra na Węgrzech, dlatego otrzymaliśmy tak dużo kar. Właśnie w tych osłabieniach JKH strzeliło nam gole, które ustawiły zadecydowały o wyniku meczu.

Jakie widzisz różnice w stylu gry na Węgrach i w Polsce?
Tam się po prostu gra kanadyjski styl. Wrzuca się krążki i do przodu, walka o krążek, gra się zdecydowanie do ciała, dogrywa się pojedynki sam na sam dużo się jeździ na łyżwach. Tutaj w Polsce gra się bardziej europejski hokej z krążkiem na kiju, więcej się podaje wszerz, I dla mnie jest to dość duża zmiana. Przyzwyczajam się do tego węgierskiego – kanadyjskiego hokeja. Trenerzy na razie nie są zadowoleni, że czasami tracę krążek, ale się przyzwyczaję.

Masz także doświadczenia z EBEL ligi…
W EBEL, też się gra się taki sam styl jak na Węgrzech z tym, że jest to jeszcze szybszy hokej. Gra tam sporo zawodników z Kanady, ale ja myślę, że ten styl jest spowodowany dużą ilością trenerów zza oceanu. Na Węgrzech postawiono na współpracę z kanadyjską szkołą hokeja. Trenerem reprezentacji jest Kanadyjczyk, zobaczymy, jakie to przyniesie zmiany, ale myślę, że to jest dobry kierunek.

Jaki styl Ci bardziej odpowiada?
Przyznam się, że przyzwyczaiłem się do stylu, w jakim się gra w Polsce. Teraz, na Węgrzech muszę się przystosować do kanadyjskiego stylu.

Jak Ci się gra przeciwko znajomym z polskich tafli?
Oczywiście, że chciałem tu bardzo wygrać. Niestety nie udało nam się. Nie strzeliliśmy żadnej bramki. Myślę, że to nie był zły mecz. Szkoda tylko tych kar – dostaliśmy na pewno 10 kar a Jastrzębie ma dobrze wytrenowaną grę w przewagach.

Jak zacząłeś grać w hokeja? Kto Cię przyprowadził na lodowisko?
Wychowywałem się w Czechach a tam to jest najważniejszy sport. Rodzice mnie przyprowadzili na „zimak” (popularna nazwa lodowiska w Czechach), jak miałem 4 lata. Od małego byłem wysoki i mimo, że próbowałem jeszcze trochę grać w piłkę, to zdecydowałem się na hokej.

Zbierałeś hokejowe karty?
Karty, to sentymentalna sprawa. Mam stare hokejowe karty Jágra i innych czeskich legend. Są schowane w moim pokoju u rodziców. Jak do nich przyjeżdżam to chętnie oglądam te karty i sobie wspominam dzieciństwo.

Jak poprawnie wymawia się twoje nazwisko?
„Cziamango” – to jest węgierskie nazwisko. Niedawno złożyłem papiery i staram się o węgierskie obywatelstwo. Na Węgrzech jest ograniczenie do sześciu obcokrajowców w drużynie. Jak dostanę węgierski paszport to uwolni się jedno miejsce dla obcokrajowca. Mój dziadek był Węgrem i do trzech miesięcy powinienem mieć węgierskie obywatelstwo.

Prosimy o dobrą radę dla młodych hokeistów.
Cały czas dużo pracować i się nie poddawać. Ja jakbym ciężko nie pracował mając 18-19 lat to nie miałbym szans utrzymać się, jako trzynasty napastnik w Znojmie. Miałem nawet chwile, że chciałem wtedy skończyć z hokejem, ale się nie poddałem. Dzięki temu uporowi hokej mnie ciągle żywi. Pozdrawiam wszystkich kibiców w Polsce.

Dziękujemy za rozmowę i życzymy udanych rozgrywek u bratanków.

Rozmawiały: Daria Martsinovich i Iryna Bushta